NARİN İÇİN ADALET

 Bir çocuğun gülüşü, dünyanın en masum melodisidir. O gülüşte hayat vardır, umut vardır, sevgi vardır. Ama şimdi, o gülüş sonsuza dek sustu. 8 yaşındaki bir çocuk, daha dünyayı tanımaya başlamadan, bir çuvalın içinde hayatı elinden alındı. Küçük elleri, masum bakışları ve minik kalbi bu dünyaya sığamadı.

Bir çocuğu toprağa vermek, insanın ruhunu parçalayan en ağır yüklerden biridir. Hele ki o çocuğun bir dereye, bir çuvala hapsedilmiş halde bırakıldığını bilmek… Bu, insanlığın en karanlık yüzüyle karşılaşmak gibidir. O masum beden, korumasız ve savunmasız bir halde, acımasızca yaşamdan koparıldı. Oysa dünya onun oyun alanı, rüyaları gökyüzü kadar genişti. Şimdi ise o küçücük bedeni soğuk sulara terk edilmiş halde, insanlık vicdanının sularında boğuluyor.

Bir çocuk bu dünyaya umutla gelir. Daha yaşamının başında, gözlerinde hayatın bütün renklerini taşır. Ama birileri, o renkleri bir çuvalın içine kapattı, umutları bir derenin dibine bıraktı. Geriye sadece tarifsiz bir acı kaldı. Bu, sadece bir ailenin değil, tüm insanlığın yüreğine saplanan bir hançerdir. Her anne, her baba, her insan bu acıyı yüreğinde hisseder. Çünkü bir çocuğun öldürülmesi, sadece o çocuğun değil, hepimizin umutlarının da bir parçasının öldüğünü hatırlatır.

Bu masum can, en savunmasız anında bir vahşetin kurbanı oldu. Ona zarar veren eller, yalnızca o minik bedene değil, insanlığın vicdanına da dokundu. Ve şimdi hepimizin yüreğinde bir boşluk var. Sözler kifayetsiz, gözyaşları yetersiz. Çünkü bu masum can, daha hayatı tanımadan karanlığa gömüldü. Oysa onun dünyası aydınlık olmalıydı. Oyun oynadığı sokaklar, kahkahalarıyla yankılanmalıydı. Ama artık o kahkaha yok.

Bu kayıp karşısında sessiz kalmak mümkün değil. Bu dünyada, bir çocuğun daha hayatının böylesine acımasızca sona ermesine tanık olmak, hepimize insanlık görevimizi yeniden hatırlatmalı. Masumiyetin bu kadar kolay yok edilebildiği bir dünyada, sevgiyi, merhameti ve adaleti korumak için hepimizin sorumluluğu var.

Belki o minik beden bir çuvalda soğuk sulara bırakıldı, ama ruhu sonsuza dek bizimle olacak. O masum can, her birimizin vicdanında bir ışık yakacak; karanlıkların arasında kaybolmuş insanlığa bir hatırlatma, bir uyarı gibi parlayacak. Hiçbir çocuk böyle bir sonu hak etmez. Ve hiçbir vicdan, bu acıyı unutmamalı.