Emma Bovary, taşra doktoru Charles Bovary ile evlendikten sonra hayallerindeki romantik ve tutkulu hayatı bulamaz. Gençlik yıllarında okuduğu romantik kitaplar, ona ihtişamlı bir yaşam arzusu aşılamıştır. Ancak taşradaki sade ve sıkıcı hayat, onun bu beklentilerini karşılayamaz.

Emma, bu boşluğu doldurmak için lüks hayaller, pahalı eşyalar ve yasak aşklara yönelir. Ancak her seferinde daha büyük hayal kırıklıkları yaşar. İlk başta Rodolphe adlı bir adamla tutkulu bir ilişkiye girer, ardından Léon adında bir gençle yakınlaşır. Ancak her iki ilişkisi de beklediği gibi sonuçlanmaz. Bu arada, maddi sıkıntıları büyür; borçları kontrol edilemez hale gelir.

Sonunda, hayallerinin altında ezilen Emma, hem duygusal hem de maddi olarak tükenir. Çaresizce içine düştüğü bu girdaptan kurtulamaz ve trajik bir sonla hayatına son verir. Charles, karısının ölümünden sonra onun aşk ilişkilerini öğrenir ve büyük bir üzüntüyle ölür.

Roman, insanın hayalleriyle gerçekler arasındaki çatışmasını, toplumun ikiyüzlü ahlak anlayışını ve bireylerin hırslarının yarattığı trajedileri işler. Emma Bovary'nin hikayesi, yalnızca bir bireyin trajedisi değil, aynı zamanda 19. yüzyıl taşra burjuvazisinin yüzeyselliğini eleştiren bir toplumsal taşlamadır.

Flaubert’in ünlü sözü “Madam Bovary benim,” romanın sadece Emma’nın değil, insan ruhunun evrensel çelişkilerini anlattığını gösterir.

Roman, yayımlandığı dönemde ahlaka aykırı olduğu gerekçesiyle büyük bir tartışma yaratmıştır. Ancak günümüzde, modern bireyin hayal kırıklıklarını, toplumsal beklentilere karşı duyulan rahatsızlığı ve içsel boşluğu anlamak için klasik bir başvuru kaynağı olarak görülmektedir.

Flaubert’in dili ve anlatım tarzı, eserin en güçlü yanlarından biridir. Gerçekçi betimlemeler, derin psikolojik çözümlemeler ve tarafsız bir anlatıcı bakış açısı, Madam Bovary’yi edebiyat dünyasında eşsiz kılar. Flaubert, ünlü bir şekilde “Madam Bovary benim” diyerek, Emma’nın içsel dünyasını derin bir empatiyle yansıtmıştır.